Agucukların anne ne yiycem ben,ne giycem diye bağırışlara dönüşmesiyle...
İnatlaşmanın ısrara ve takıntıya dönüşmesiyle...
Minik dokunan ellerin kucaklayan kollara dönüşmesiyle...
Uzayan bacakların yatağa sığmamasıyla...
Şarkıların,hikayelerin unutulmayışıyla...
Cinsel kimliğin oluşmasıyla...
En çokta seni çok seviyorum deyip boynumu koklayışıyla...
Seni çok seviyorum bebeğim:))
Ben de kabul ederlerse çocukla çocuk ve Aşkınay arkadaşlarımı mimlemek istiyorum:))Sıra siz de:))
7 yorum:
ay kocaman adam olmuş.çok sevimli...çok çabuk büyüyorlar.yarın anne bak bu kız arkadaşım diye gelip tanıştırcaklar bize.ah ah onlar büyüyor ya biz ne oluyoruz....
sizi seviyorum...
en yakin bir zamanda bende yanitlayacagim canim tesekkürler,sevgiler:))öptüm ikinizide...
bu ne guzel bır yazı olmus oyle ellerınıze saglık bu mım konusu da cok guzelmıs
Enerji, bizim başlattığımız mimdi, nasıl mutlu olduk, devam etmesine...
İşte yazımız;
http://www.cocuklacocuk.com/index.php/benim-oglum-buyumus/
Smilena,canım çok sağol.Bizler yaşlanıyoruz galiba:))
..................................
Aşkınay,tamam canım.Bekliyoruz:))
...................................
Zehra,yazımı beğenmene sevindim.
...................................
Çocukla çocuk,ay evt unutmuşum.Kusura bakma.Hakkaten mimim konusu süper:))Sevgiler:)
Çok tatlısınız.Çocuklarımız dünya onlar üzerine kurulu sanki.
DÜN-BUGÜN,Hoşgeldin bloğuma.Teşekkür ederim.Beğenmenize sevindim:)Evet aynen öyle.Onlarsız bir hayat düşünmek zor:))Sevgiler.Yine beklerim.))
Yorum Gönder