BİRAZDA ŞİİR...

Beyaz güvercin…
Süzülüp mavi göklerden yere doğru

Omuzuma bir beyaz güvercin kondu

Aldım elime, usul usul okşadım

Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım

Bembeyazdı tüyleri, öyle parlaktı

Açsam ellerimi birden uçacaktı

Eğildim kulağına; dur, gitme dedim

Hareli gözlerinden öpmek istedim

Duydum; avuçlarımda sıcaklığınıDuydum;

benden yıllarca uzaklığını

Çırpınan kalbini dinledim bir süre

Ve uçmak istedim onunla göklere

Ak güvercinin iri gözleri vardı

Güzelliğinden fışkıran bir pınardı

Soğuk sularından içtim, serinledim

Çağlayan bir nehrin sesini dinledim

Belki buydu sevmek, hayat belki buydu

Işıl ışıldım, gözlerim dopdoluydu

Bir name yükseldi sevinçten ve hazdan

Bir name yükseldi, güzelden beyazdan

Uzattı sevgiyle pembe gagasını

Birden öğrendim hayatın manasını

Kaderde sevgiyi sende bulmak varmış

Seninle bir çift güvercin olmak varmış

Ümit Yaşar Oğuzcan