13 Aralık 2007 Perşembe

MUMLAR...


Mumları severmisiniz?Ben çok pek çok severim.Huzur verir bana...
Uzun zamandır mum yakmamıştım.Dün akşam elektrik kesintisi bahanesiyle mumlar yandı.Ama ne kadar sizce??5 saniye sürmedi Anıl anne iiki doğdun mumu üflücem diye avaz avaz bağırıyo.Kibrit elimde ben yakıyorum.Anıl üflüyor.Hadi alkışşş..İyi ki doğdun diyorum.Yeni baştan...Yarım saat sonra elektriğimiz geldi.Çok şükür.Eğlenceli ve huzurlu geçti.Mum ışığımız:))


3 yorum:

Adsız dedi ki...

Çocuk işte her şeyi olumsuz durumu bile oyuna dönüştürebiliyor. Hayatımızın her evresinde biz de çocuk ruhumuzla davransak ya...

ENERJİ dedi ki...

Ne güzel olur demi nur?

Adsız dedi ki...

evet tatlım çok güzel olur. Mutlu olmak bize bağlı. sahip olduğumuz şeyleri düşünerek mesela mutluluğu yakalayabiliriz sahip olamadıklarımızı da hiç düşünmeyerek. Benim sözüm değil bu bir alıntı yaptım Tolstoy'dan... Ama güzel laf etmiş...